Efenim bluvertigo, beddavaya yüksek çözünürlükte fotoğraf olsun, illüs olsun, font olsun, petırn olsun, teksçır olsun, renk olsun, logo olsun, logotayp olsun, daha ne olsun bulabileceğiniz bir böööle bir sayfa falan. Ben bir süredir kullanıyorum çok yararını gördüm, iyi ki bulmuşum seni buluvertigo! Tavsiye ediyorum, her eve lazım, aile çay bahçesi buluvertigoooo:
www.bluevertigo.com.ar
20080626
Bluevertigo
Schaffas
Screamdance grubu, Adelaideans Sam Barratt ve Chris Edser, dünyanın dört bir yanından sanatçıları seçerek hepsinden kendi schaffa türünü yaratmalarını istemişler. Tüm koleksiyonu görmek için buradan buyrun...
20080625
20080624
for the love of type
20080623
20080613
20080610
UÇUŞ KORKUSU
Kapalı alanda klostrofobi yaşamaktan bunalan lamalar uçmaya karar verdiler. Uçmaya karar veren lamalar kendilerini dehşetengiz bir yolculuğun içinde buldular, nitekim vertigoları tuttu, oksijensiz kaldılar, kimisi ise uzay boşluğuna savruldu; dil çıkaran ejderhalar, uçan seccadeler, uçurum bekçileri, karanlık kapılar, tehditkar böcekler...
Bu tekinsiz yolculuğun sonrasında Karalama, 13 Haziran Cuma akşamı saat 19:19'da Galata Kulesi'nin ardından kendisine göz kırpan sanat platformu Daralan'a acil iniş yapmayı ve tam 21 gün süresince Daralan'da ikamet etmeyi planlıyor.
Karalama 13-06 sefer sayılı uçağının yolcuları; Onur Akıncı,
Ece Altunç, Hakan Bakır, Beste Birer, Cem G. Ceylan, Burcu Dayanıklı, Ahmet Arif Eken , Duygu Esentürk,Erkin Gören, Ayşegül İzer, Alperen Kahraman, İbrahim Karaer, Mustafa Karakurt, Merve Morkoç , Deniz Örnek, Neslihan Pala, Ezgi Sandıkçı, Emre Senan, Emine Soydanyavaş, Hüseyin Suna, Umut Südüak, Sevil Tunaboylu, Ömer Emre Yavuz, Ferit Yazıcı ve Küreytır Ceren Aksungur'dur.
Heykel, grafik, resim, enstalasyon, video, fotoğraf, 3d ve uçuş korkusundan yakınanlar bu serginin açılışında kendilerini kaybedebilirler.
Açılış: 13 Haziran Cuma 2008, 19:19, Daralan
Adres: Lüleci Hendek Caddesi, Hoca Ali Sokak, No:12, Galata - İstanbul
20080609
Jorge Rodriguez Gerada
Neden bir insanın hayatı bir diğerinden daha önemli olur? Ya da daha doğrusu bizim böyle düşünmemizi isteyenler kimler? 
Bu deli sanatçı aslen Küba'lı olup 1970'den itibaren ailesiyle New York'a taşınıp sanat okumaya başlamış. Şimdi hayatı New York ve Barcelona arasında geçiyormuş. Zamanında Naomi Klein, Gerada'yla röportaj yapmış ve daha sonra bunu Subvertising adı altında No Logo kitabında yayımlamış.
Gerada'nın bu son projesinin adı Identity. Önce bir mahalle seçiyor, ardından o mahallede yaşayan insanlardan birini seçiyor kendine ve kömürle, devasa boyutlarda bir portresini yapıyor gene o mahallenin bir duvarına.'Herhangi bir' insanı ikon haline getiriyor. Bu sayede 'kimlik nedir ve varlığı neye dayanır?' sorusunu atıyor ortaya. Sadece o mahallenin kimliğini değil aynı zamanda kamuya açık alanların kullanımını da sorguluyor. Kent duvarlarını saran reklamları hatırlıyoruz, bize kocaman ideal erkek ve ideal kadını sunan. Çizdiği 'herhangi insan' portreleri, kamu alanındaki 'biz'i temsil ediyor.
Jorge Rodriguez Gerada
Andreas Gursky
Kendisi 1955 doğumlu, Düsseldorf Sanat Akademisi mezunu önemli bir Alman fotoğrafçı. Büyük ve kalabalık şehirlerde iş yerleri, marketler,borsa, alışvariş merkezleri gibi büyük ve dolu mekanlarda çektiği geniş açılı, çok büyük ölçekli fotoğraflarıyla ünlü. Fotoğrafları her zaman bir doku oluşturuyor ve insanı da küçültüp dokunun parçası olan minik bir nokta/detay haline getiriyor. Kocaman fotoğrafa bakarken insan da kendini küçülmüş hissediyor. Bazen de market rafında duran bir ürünmüş gibi algılatıyor, anlamsızlaştırıyor insan öğesini.
Gregory Crewdson
Gregory Crewdson, 1962 dğumlu Amerikalı bir fotoğrafçı. Gençken The Speedies adlı bir punk rock grubu üyesiymiş. Grubun çıkış parçalarından biri olan "Let Me Take Your Foto" nun Crewdson'un ilerki hayatı için bir öngörü olduğu düşünülüyormuş.
Gregory Crewdson, orta sınıf Amreikan hayatından sahneler kugulayıp çekiyor. Dondurulmuş film kareleri gibi duran fotoğrafları ağır dram kokuyor. Biraz Lynch sürrelliği, biraz Hitchcock şüpheciliği hissediliyor sanki. Ben de ilk gördüğümde gerçekten film sahneleri sandım, çünkü baktığım kitabın sonunda bu sahnelerin nasıl kurgulandığı ve düzenlendiğiyle ilgili belgesel fotoğraflar da bulunuyordu. Kullandığı tema (ideal olarak lanse edilen Amerikan ailesi, Amerikan komşusu, Amerikan hayatının çarpıklıkları) her ne kadar şimdiye kadar çok yapılmış gibi görünse de (örneğin ilk aklıma gelen Manoglia, American Beauty, Happiness filmleri vs.) kanımca farklı bir dram var Crewdson'un fotoğraflarında. Figürlerin ifadeleri ve kompozisyonları teatral olmakla beraber çok gerçek. İçine çeken kadrajlar ve her daim alacakaranlık...
Buyrun bu da resmi sitesi.
blublu - muto
MUTO a wall-painted animation by BLU from blu on Vimeo.
Oranın buranın şehir duvarlarına çizerek animasyon yapan blublu.
Pek güzel. Ofişıl vebsaytına buyrunşuraya tıkılayarak lütfen.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
